Αναμνήσεις του Δημήτρη Στεργίου
 |
| Το (εξατάξιο) Γυμνάσιο της Παλαμαϊκής Σχολής Μεσολογγίου επικεφαλής της ομάδας των αθλητών του με σημαιοφόρο την ταπεινότητά μου όχι ως αθλητή αλλά ως πρώτου μαθητή της τελευταίας (έκτης) τάξης στο γήπεδο της ΑΕΜ για τους Αθλητικούς Περιφερειακούς Αγώνες των Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης του Νομού Αιτωλοακαρνανίας στις 4 Ιουνίου 1961 (αρχείο Δημήτρη Στεργίου) |
Διοργανώνονταν με τη συμμετοχή των αθλητών όλων των τότε εξαταξίων Γυμνασίων του Νομού Αιτωλοακαρνανίας λίγο πριν από τις γυμναστικές επιδείξεις και τις εξετάσεις του «δεύτερου εξαμήνου» του Ιουνίου (τέλος της σχολικής χρονιάς) με τους αθλητές να φορούν μιαν απλή αθλητική φανέλα με τον αντίστοιχο αριθμό, το καθιερωμένο τότε μαύρο «βρακί» (στην κυριολεξία!) και παπούτσια αυτά που φορούσε καθημερινά ο καθένας!
Σήμερα, 4 Ιουνίου 2025, το Ημερολόγιο με οδηγό τις πολύφτερες αναμνήσεις με γύρισαν 64 χρόνια πίσω στο προσφιλές μου Μεσολόγγι της μαθητικής εφηβείας μου, στην Ιερά Πόλη της καρδιάς μου, στις αθλητικές υποδομές του άνετου τότε προαυλίου του Γυμνασίου της Παλαμαϊκής Σχολής Μεσολογγίου, με κυρίαρχη τη μορφή του καθηγητή Γυμναστικής Γεράσιμο (Μάκο) Τζάνο, στο γήπεδο της αγαπημένης μου ομάδας «Αθλητική Ένωση Μεσολογγίου» (ΑΕΜ).
Θυμήθηκα, λοιπόν, στις 4 Ιουνίου του 1961διοργανώθηκαν στο Μεσολόγγι, όπως και το 1960 και το 1959, οι Αθλητικοί Περιφερειακοί Αγώνες των Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης του Νομού Αιτωλοακαρνανίας.
Θυμήθηκα ότι συμμετείχα στους αγώνες αυτούς ως μαθητής και σημαιοφόρος της τελευταίας τάξης του (εξαταξίου τότε) Γυμνασίου της Παλαμαϊκής Σχολής.
Θυμήθηκα ότι τότε, όπως και σε όλες τις προηγούμενες σχολικές χρονιές, λίγο πριν από τις γραπτές εξετάσεις του «δεύτερου εξαμήνου» (έτσι λέγονταν τότε), τον Μάϊο (στις 29 Μαίου το 1960) ή τον Ιούνιο ( στις 7 Ιουνίου 1959), για παράδειγμα, το Γυμνάσιο της Παλαμαϊκής Σχολής Μεσολογγίου, με πρωτεργάτη τον, παθιασμένο με την άθληση, τον αθλητισμό, το περιβάλλον και την υγεία γυμναστή μας Γεράσιμο Τζάνο, διοργάνωνε γυμναστικές επιδείξεις, ως προετοιμασία για τους αθλητικούς περιφερειακούς αγώνες των σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, στο Γήπεδο της Αθλητικής Ένωσης Μεσολογγίου (ΑΕΜ), κοντά στο λιμάνι, με πρωτεργάτη τον άλλο δραστήριο καθηγητή Γυμναστικής στο Γυμνάσιο Αγρινίου Κωνσταντίνο Χειμάρρα.
Θυμήθηκα ότι οι προετοιμασίες ( γυμναστικές ασκήσεις, τρέξιμο, ρίψεις, άλματα κλπ) άρχιζαν ένα μήνα νωρίτερα στο προαύλιο του Γυμνασίου της Παλαμαϊκής Σχολής.
Θυμήθηκα ότι από τις «προπονήσεις» αυτές ο Γεράσιμος Τζάνος διάλεγε, με βάση τις επιδόσεις τους, τους μαθητές που θα αποτελούσαν την ομάδα, η οποία θα έπαιρνε μέρος στους ετήσιους αθλητικούς περιφερειακούς αγώνες των Γυμνασίων του Νομού Αιτωλοακαρνανίας.
 |
Στιγμιότυπο από τις γυμναστικές επιδείξεις που είχαν
προηγηθεί στο Γήπεδο της ΑΕΜ (Αρχείο Δημήτρη Στεργίου)
Θυμήθηκα ότι η ταπεινότητά μου διακρινόταν για τις … υψηλές επιδόσεις σε αγωνίσματα με ρίψεις κυρίως (ακόντιο, λίθος, δίσκος, τρέξιμο) και ιδιαίτερα στο αγώνισμα της ελληνικής δισκοβολίας. Η σκληρή εργασία, τα καλοκαίρια στην Παλαιομάνινα, στα χωράφια, η άρση βαριών σακιών με καπνό, βελανίδια, κουκιά, φακές, ρεβίθια, και το φόρτωμά τους στα γαϊδούρια και τα άλογα, είχαν δημιουργήσει ένα πολύ σκληραγωγημένο και γυμνασμένο σώμα. Έτσι, όταν έριχνα ακόντιο ή λίθο ή δίσκο … εξαφανιζόταν!
Θυμήθηκα όμως ότι, σε μερικές περιπτώσεις, για να αποφύγω το άγρυπνο μάτι του Γεράσιμου Τζάνου, ο οποίος έψαχνε μετά μανίας να βρει αθλητικά ταλέντα, δεν έβαζα εξεπίτηδες …μεγάλη δύναμη κατά τις ρίψεις για να μη δημιουργήσω κανένα … φανταστικό ρεκόρ! Διότι, τότε αλλοίμονό μου, δεν θα γλίτωνα από τις πιέσεις του γυμναστή μου να ασχοληθώ αποκλειστικά πια με τον κλασικό αθλητισμό, κάτι που δεν επιθυμούσα, βεβαίως!
Θυμήθηκα ότι έτσι όχι μόνο γλίτωσα από την ενασχόλησή μου με ρίψεις και τρέξιμο, αλλά και εξασφάλισα και υψηλό βαθμό στο μάθημα της Γυμναστικής, οπότε δεν έχασα και την πρωτιά σε όλα τα μαθήματα κατά την αποφοίτησή μου από το Γυμνάσιο της Παλαμαϊκής Σχολής Μεσολογγίου του 1961και τα οικονομικά βραβεία που συνεπάγονταν!
Όπως προκύπτει από την παρατιθέμενη φωτογραφία από τους αθλητικούς περιφερειακούς αγώνες του 1961, οι αθλητές, αλλά και οι μαθητές που ελάμβαναν μέρος στις γυμναστικές επιδείξεις, φορούσαν μιαν απλή αθλητική φανέλα και το καθιερωμένο τότε, για καθημερινή … χρήση, μαύρο «βρακί» (στην κυριολεξία!), ενώ οι αθλητές είχαν στο στήθος τους και τους αντίστοιχους αριθμούς.
