Για μία ακόμη φορά τοπικό ΜΜΕ συνεχίζει να στοχοποιεί τους εργαζομένους στο Δήμο Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου, με το τελευταίο άρθρο στο οποίο παραδέχεται κυνικά τη δική του συμμετοχή σε μια κατά παραγγελία ανάρτηση με αήθεις χαρακτηρισμούς κατά των εργαζομένων. Ο αρθρογράφος ποτέ δεν μπήκε στην ουσία του θέματος και των ερωτημάτων που θέσαμε. Η ουσία είναι τα δημόσια κοινωνικά αγαθά που παράγει ο Δήμος και τόσο πολύ όλοι θέλουμε και πασχίζουμε να είναι και ποσοτικά και ποιοτικά επαρκή για όλους του πολίτες που υπηρετούμε. Υπηρεσίες διαχείρισης απορριμμάτων, υπηρεσίες ανακύκλωσης, Κοινωνικές υπηρεσίες, Υπηρεσίες εκπαίδευσης, Ληξιαρχικές και Δημοτολογικές Υπηρεσίες, Καλλωπισμού δημοσίων χώρων, Ύδρευσης, Υπηρεσίες πολιτισμού, Υπηρεσίες αθλητισμού, Υπηρεσίες μίας στάσης στην εξυπηρέτηση του πολίτη, Υπηρεσίες στρατηγικού σχεδιασμού και βιώσιμης ανάπτυξης, κ.α.
Ουσιαστικά όμως το ορθό δεν είναι ότι οι Δήμοι παρέχουν υπηρεσίες, αλλά ότι ασκούν «Λειτούργημα». Ως λειτουργοί των Δημόσιων κοινωνικών αγαθών αισθανόμαστε και ως λειτουργοί προσπαθούμε να φέρουμε εις πέρας την εργασίας μας. Το να είμαστε απλά παραγωγοί υπηρεσιών θα μας εξομοίωνε με τον ιδιωτικό τομέα και τα παραγόμενα κοινωνικά αγαθά ενδεχομένως δεν θα ήταν επαρκή για όλους και δεν θα είχαν τουλάχιστον μια σταθερή ελάχιστη ποιότητα θεσμοθετημένη για όλους, κι αυτή είναι η βασική μας διαφορά από τον ιδιωτικό τομέα. Οι εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση παλεύουμε σε αντίξοες συνθήκες και με πολλές δυσκολίες για να μπορέσουμε να τιμήσουμε τον ρόλο που μας ανατέθηκε από τους πολίτες. Δυσκολίες που έχουν να κάνουν με υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση, έλλειψη πόρων, οράματος κ.α. Δυσκολίες που πάντα καταφέρνουμε με αίσθημα ευθύνης να ξεπερνάμε με προσωπικό κόστος και θυσίες πολλές φορές (να θυμίσουμε τους χιλιάδες πληγέντες από διάφορες ασθένειες επαγγελματικής φύσεως συναδέλφους μας) . Δεν ζητήσαμε ποτέ δάφνες για τις καθημερινές μάχες που δίνουμε προσπαθώντας να κερδίσουμε ένα πόλεμο που δεν μας ανήκει, απέναντι σε ορατούς και αόρατους εχθρούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αφήνουμε τον οποιοδήποτε να σπιλώνει το έργο μας και να γίνεται τροχοπέδη ανάπτυξης ή «λαγός» εξελίξεων (πολλές φορές είναι το ίδιο). Επίσης καλό θα ήταν να γνωρίζουν όλοι, ότι η προσπάθεια είναι συλλογική και το τελικό αποτέλεσμα δε μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι έργο ενός και μόνο ατόμου.Μετά
τιμής
Το Διοικητικό Συμβούλιο