Πέμπτη 4 Απριλίου 2019

Σκέψεις μαζί ...


γράφει η Ναταλί Φουντουκάκη

«Το γέλιο αποκαλύπτει το χαρακτήρα κάθε ανθρώπου κατά τρόπο αλάνθαστο»
                                                                                                                  Πυθαγόρας

«Καμιά προσποίηση δε μπορεί να ομορφύνει το γέλιο ενός κακού ανθρώπου», συνέχιζε το ρητό του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου, μαθηματικού και γεωμέτρη.
Πράγματι· δεν είναι περίεργο, ότι χωρίς να είναι κανείς φιλόσοφος ή επιστήμων, μπορεί πολύ εύκολα, διαισθητικά θα λέγαμε, να καταλάβει αν το γέλιο κάποιου είναι αληθινό, μέσα από την καρδιά του, ή προσποιητό; Το γέλιο έχει πολλά «πρόσωπα»! Άλλα τόσα πρόσωπα έχουν και οι άνθρωποι ή κι εμείς οι ίδιοι, ανάλογα με τις περιστάσεις και τους ανθρώπους που έχουμε απέναντί μας.
Μπορεί να είναι αυθόρμητο, δυνατό, συγκρατημένο, κοροϊδευτικό, ειρωνικό, κακεντρεχές, ντροπαλό, αμήχανο, νευρικό. Αντίθετα από το χαμόγελο, που δε μπορούμε πολλές φορές να το αποκρυπτογραφήσουμε, το γέλιο είναι αδύνατον να κρύψει τα βαθύτερα συναισθήματά μας, αλλά ταυτόχρονα και στοιχεία του χαρακτήρα μας. Στις μέρες μας επιστημονικοί ερευνητές στον τομέα της ιατρικής, της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής ασχολούνται με την ερμηνεία του γέλιου. «Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα, προκειμένου να μπορέσουμε να καταλάβουμε τη σημασία του τρανταχτού και του βουβού γέλιου. Η καλύτερη υπόθεσή μας είναι ότι το βουβό γέλιο αποτελεί συνειδητή έκφραση και χρησιμοποιείται συνήθως ως μέσο διαπραγμάτευσης κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, ενώ από την άλλη το δυνατό γέλιο συνδέεται με τη θετική εσωτερική κατάσταση του ατόμου», λέει ο Δρ. Χουντένκο.
Το γέλιο φανερώνει αίσθηση ευτυχίας και συνδέεται με την ενεργοποίηση του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου που είναι συνυφασμένο με τα θετικά συναισθήματα και το άνοιγμα της ψυχής μας. Ίσως γι’ αυτό κάποιοι το «φοβούνται» και αναπτύσσουν μηχανισμούς ελέγχου του αυθεντικού τους γέλιου...επειδή θεωρούν πιο ασφαλές να αποκαλύπτουν τα συναισθήματά τους επιλεκτικά και υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Όμως οι αναστολές και οι περιορισμοί που οι ίδιοι θέτουν στον εαυτό τους, απομακρύνουν από τη χαρά, την ανακούφιση, την εκτόνωση των δυσάρεστων συναισθημάτων. Θυμάσαι πώς γελούσες όταν ήσουν παιδί; Τα παιδιά είναι εκείνα που έχουν το πιο «αυθεντικό» γέλιο. Δε μπορείς να παραμείνεις παιδί...μπορείς όμως, έστω και κάποιες φορές, να επιτρέπεις στον εαυτό σου να γελάει σαν παιδί. Δες το σαν την πηγή της νεότητάς σου και το ελιξίριο της ζωντάνιας σου. Μπορείς έτσι να μεταμορφώσεις την πεζή καθημερινότητα σε μια διασκεδαστική περιπέτεια, που κρύβει πολλές αστείες πτυχές. Γιατί η υγεία σου, η ψυχική σου ισορροπία και η καλή επικοινωνία με τους άλλους, κάθε άλλο παρά αστεία είναι...
Επόμενο άρθρο: « Πότε είναι η ώρα για κάτι καινούργιο;»
e-mail: nfountoukaki@gmail.com