Η τραγωδία με τίτλο “Η διαχείριση απορριμμάτων στην Ελλάδα” συνεχίζεται για πάνω από τρεις δεκαετίες. Ο δρόμος για την λύση της εξίσωσης, εξακολουθεί να είναι δύσβατος, παρόλο που υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες στις οποίες οφείλει να εναρμονιστεί η εθνική πολιτική, υπάρχουν διεθνείς “καλές πρακτικές” και φυσικά υπάρχει ένα ιδιαίτερου κάλλους φυσικό περιβάλλον, που οφείλουμε να προστατεύσουμε και να σεβαστούμε.
Τι πρόκειται άραγε να συμβεί; Θα αρκεστούμε πάλι στις ανακοινώσεις και στη θέσπιση νόμων και κανόνων χωρίς να μας ενδιαφέρει το πραγματικό αποτελεσμα; Τι μέλλει γενέσθαι με τους μεγαλύτερους ρυπαντές που εμφανίζονται και ως πρωταγωνιστές της αειφόρου ανάπτυξης; Θα επιδοτούμε ενέργειες, όπως την καύση απορριμμάτων και την παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, ενώ ενδιαφερόμαστε για τη μείωση των αέριων ρύπων, που συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη; Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Χατζηδάκης, υπογράμμισε ότι το νέο νομοσχέδιο, που τροποποιεί και συμπληρώνει παλαιότερους νόμους, έχει στόχο να κάνει την ανακύκλωση μέρος της καθημερινότητας όλων των Ελλήνων. Γεγονός που αποτελεί μια πραγματικότητα για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, κι έχει ως αποτέλεσμα την προστασία του περιβάλλοντος, της ανθρώπινης υγείας και τη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία.
Θυμόμαστε καλά, πως σε όλα τα προηγούμενα νομοσχέδια υπήρχε ακριβώς ο ίδιος στόχος και οι πολίτες έδειξαν ενδιαφέρον για την ανακύκλωση συσκευασιών και υλικών. Εντούτοις, η οργάνωσή της δεν ήταν αποτελεσματική. Πριν περίπου 20 χρόνια, το έργο είχε ανατεθεί στην Ελληνική Εταιρεία Ανακύκλωσης, με τους μπλε κάδους να μπαίνουν στη ζωή μας. Ο σχεδιασμός όμως σε επίπεδο Δήμων και λοιπών αρμόδιων φορέων, σχεδόν απέτυχε. Μάλιστα σε μερικούς τόπους, οι μπλε κάδοι, δεν τοποθετήθηκαν ποτέ.
Στο νέο νόμο για τη διαχείριση των απορριμμάτων, αναφέρεται ότι θα
ακολουθείται η παρακάτω ιεράρχηση:
1.
Πρόληψη
2.
Προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση
3.
Ανακύκλωση
4.
Άλλου είδους ανάκτηση, όπως ανάκτηση ενέργειας
5. Διάθεση
Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα στους δήμους να χρεώνουν τους δημότες με χαμηλότερα δημοτικά τέλη όταν παράγουν λιγότερα απόβλητα ή/και ανακυκλώνουν περισσότερο. Αυτό σημαίνει το: “πληρώνω, όσο ρυπαίνω”.
Σύμφωνα με τον Περιφερειακό Σχεδιασμό της Δυτικής Ελλάδας θα λειτουργήσουν:
Ένα Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) στο Αγρίνιο και μία Μονάδα Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων (ΜΕΒΑ) στην Ναύπακτο.
Δημιουργούνται παράλληλα, τέσσερα μεγάλα πράσινα σημεία σε δύο Δήμους της Αιτωλοακαρνανίας. Ένα στο δήμο Ναυπακτίας, έκτασης τεσσάρων στρεμμάτων συμπεριλαμβανομένης αίθουσας εκπαίδευσης και τρία πράσινα σημεία στο Δήμο Αγρινίου.
Τι χρειαζόμαστε στον Δήμο Μεσολογγίου για να εναρμονιστούμε στη σύγχρονη πραγματικότητα, διατηρώντας καθαρό το περιβάλλον μας και ταυτόχρονα πετυχαίνοντας σημαντική μείωση στα δημοτικά μας τέλη;
Προτείνουμε λοιπόν:
·
Δημιουργία Πράσινων σημείων σε κάθε κοινότητα ανάλογα με τον
πληθυσμό της. (Υπάρχει ανοιχτό πρόγραμμα της Περιφέρειάς μας, για χρηματοδότηση
των σημείων).
·
Δημιουργία σταθμού μεταφόρτωσης, όπου θα οργανώνεται η μεταφορά
των ανακυκλώσιμων υλικών, είτε προς Αγρίνιο, είτε προς Ναύπακτο, ανάλογα με την
κατηγορία τους.
·
Διαχείριση από τον Δήμο των αδρανών υλικών οικοδομών (μπάζα), ώστε
με επαναχρησιμοποίηση των υλικών για τις δικές του ανάγκες, να έχει τελικά
οφέλη.
·
Δημιουργία Κέντρου Δημιουργικής Επαναχρησιμοποίησης Υλικών (ΚΔΕΥ). Ένα χώρο δηλαδή, διαχείρισης παλαιών αντικειμένων (έπιπλα, ρούχα,
συσκευές, και άλλα) με δυνατότητα επιδιόρθωσης ή τροποποίησης και
επαναχρησιμοποίησης.
·
Μια σταθερή και μια κινητή μονάδα εκπαίδευσης, με αρμοδιότητες την
εκπαίδευση, οργάνωση και έγκυρη πληροφόρηση των πολιτών, για θέματα διαχείρισης
απορριμμάτων. Να ενημερώνει τους πολίτες για τα πολλαπλά οφέλη που θα
προκύψουν, εάν επιτευχθεί ο στόχος για μια πόλη χωρίς απορρίμματα, καθώς και να
δημιουργεί την απαραίτητη κουλτούρα ανακύκλωσης.
·
Κανονισμό καθαριότητας και τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων,
που να περιλαμβάνει σχέδιο χωροθέτησης κάδων, με ξεκάθαρο συμβόλαιο για την
καλή συνεργασία με τους πολίτες.
·
Ενημέρωση για ορθότερη διαχείριση από τους πολίτες του φυτικού
υλικού από τα κλαδέματα σε αγροτεμάχια, κήπους και κατοικίες.
·
Μια καλά στελεχωμένη και οργανωμένη Υπηρεσία Καθαριότητας -
Περιβάλλοντος και Πρασίνου, που μεταξύ των άλλων θα διαθέτει σύστημα καταγραφής
και μέτρησης απορριμμάτων.
·
Ενεργοποίηση και οργάνωση των σχολικών μονάδων ώστε να γίνουν
φορείς εκπαίδευσης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των μαθητών μέσω
περιβαλλοντικών προγραμμάτων και δράσεων στο χώρο του σχολείου, όπως δημιουργία
πράσινων σημείων για ανακύκλωση χαρτιού και πλαστικού.
·
Δημιουργία νέων κυττάρων και έλεγχο στη λειτουργία του ΧΥΤΑ για τη
σταδιακή μετατροπή του σε ΧΥΤΥ.
·
Εξέταση δημιουργίας βιώσιμης μονάδας κομποστοποίησης στο Δήμο μας,
αφού τα οργανικά απορρίμματα είναι της τάξης του 50% του συνόλου των
απορριμμάτων. Σε κάθε περίπτωση, επιβάλλεται να προχωρήσουμε στην οικιακή
κομποστοποίηση, ώστε να μειωθεί ο όγκος των βιοαποβλήτων που θα μεταφέρονται
προς την Ναύπακτο και έτσι να απαλλαγεί η κάθε οικογένεια από τα έξοδα
μεταφοράς και διαχείρισης μεγάλου όγκου απορριμμάτων.
·
Δημιουργία ενός σύγχρονου δικτύου ύδρευσης με νερό καλής ποιότητας
σε όλο το Δήμο. Δίκτυο ενισχυμένο με βρύσες σε κομβικά και κεντρικά σημεία για
χρήση πολιτών και τουριστών, με στόχο την εξαιρετική μείωση στο πλαστικό
μπουκάλι μιας χρήσης.
Ο συνδυασμός “Για την Κοινότητα Μεσολογγίου” θέλοντας να συμβάλει στον τοπικό σχεδιασμό της διαχείρισης των απορριμμάτων του Δήμου, έχει ανοίξει μέσω ενός ερωτηματολογίου, δημόσια διαβούλευση για το θέμα. Η γνώμη σας θα μας δώσει τη δύναμη και τον τρόπο διεκδίκησης των αιτημάτων. Ήδη πολλοί συμπολίτες συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο κατά την διάρκεια συνελεύσεων γειτονιάς του Συμβουλίου Κοινότητας Μεσολογγίου. Η μείωση των απορριμμάτων και η καθαριότητα στην πόλη μας είναι ευθύνη όλων.
Σας καλούμε, να πείτε την γνώμη σας απαντώντας στο ερωτηματολόγιο (ανώνυμα), σε μια προσπάθεια καταγραφής των συνηθειών και των αναγκών. Το ερωτηματολόγιο μπορείτε να το βρείτε στο σύνδεσμο: https://forms.gle/i58SzXeFphbwzTgx5
Κυρίαρχο ζήτημα, που θίξαμε στην διαβούλευση με σχόλιο μας και που οφείλουμε να προσέξουμε για την περιοχή μας, είναι η προστασία της αγροτικής παραγωγής από τις διοξίνες που θα προέλθουν από ενδεχόμενη -μη επιθυμητή - καύση των απορριμμάτων. Οι διοξίνες διαλύονται εύκολα στο λάδι και υπάρχει ο κίνδυνος να ρυπανθεί ο ελαιόκαρπος στις περιοχές κοντά στο εργοστάσιο. Ενδεχόμενη ανίχνευσή τους στον ελαιόκαρπο θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην αγροτική οικονομία της περιοχής μας.
http://www.opengov.gr/minenv/?c=32016
http://www.opengov.gr/minenv/?c=32049
Ανδριανή Χαλαζιά - Σύμβουλος Κοινότητας Μεσολογγίου.
Εκπαιδευτικός - Φυσικός.
ΜSc Στρατηγικές Διαχείρισης Περιβάλλοντος Καταστροφών και Κρίσεων.