Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

Σκέψεις...

γράφει η Ναταλί Φουντουκάκη
«Το καθετί πρέπει να μεταμορφωθεί σε κάτι καλύτερο και να αποκτήσει καινούργιο πεπρωμένο», γράφει ο Πάολο Κοέλο στο μυθιστόρημά του Ο Αλχημιστής. Ο Κοέλο περιγράφει τον κόσμο ως την ορατή πλευρά του Θεού, με αόρατες πνευματικές δυνάμεις στο παρασκήνιο, που παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες σε μας. Η αλχημεία λαμβάνει χώρα, όταν η πνευματική σφαίρα, έρχεται σε επαφή με την υλική σφαίρα. Σύμφωνα με τους μύθους, οι αλχημιστές αναζητούσαν μια μαγική φιλοσοφική λίθο, με την οποία θα μεταστοιχείωναν το μόλυβδο σε χρυσάφι. Όμως, ο μόλυβδος και το χρυσάφι, κατά την πιο φιλοσοφική σχολή της αλχημείας, εκλαμβάνονταν μεταφορικά ως εσώτερες καταστάσεις.
Οι αλχημιστές συνειδητοποίησαν ότι το μυστήριο, για το οποίο αναζητούσαν λύση, δε βρισκόταν στον εξωτερικό κόσμο, αλλά μέσα στην ψυχή. Ορισμένες σχολές αλχημείας παρομοιάζουν τη συνηθισμένη μας νοητική κατάσταση με ένα κομμάτι άνθρακα, ενώ συγκρίνουν τη διαυγή επίγνωση με ένα διαμάντι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίθεση στον υλικό κόσμο, από αυτήν ανάμεσα στον άνθρακα και στο διαμάντι. Ωστόσο, ο άνθρακας και το διαμάντι δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαφορετικές διατάξεις των πανομοιότυπων μορίων του άνθρακα. Όπως ακριβώς ένα διαμάντι είναι κάρβουνο μεταμορφωμένο, έτσι και η διαυγής επίγνωση μπορεί να προκύψει μέσα από τη σύγχυση. Η εστίαση, μια διεισδυτική επίγνωση, αποτελεί τη φλόγα αυτής της εσώτερης αλχημείας, τη μετάβαση από μια μπερδεμένη συναισθηματική κατάσταση στη διαύγεια και στο φως της ύπαρξης. Όλοι είμαστε εν δυνάμει εσωτερικοί αλχημιστές. Αυτό δε σημαίνει, ότι η πνευματική ομίχλη θα διαλύεται κάθε φορά που τη συνειδητοποιούμε. Αλλά αυτό που μπορεί να αλλάξει, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και σχετιζόμαστε με τις διάφορες νοητικές καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Η εστίαση αποτελεί μια αδιάσπαστη και συνεχή προσοχή στις κινήσεις του ίδιου του νου. Αντί να παρασύρεται και να αιχμαλωτίζεται από μια σκέψη ή κάποιο συναίσθημα, η εστίαση απλά τα παρατηρεί με σταθερότητα, καθώς έρχονται και φεύγουν. Η αλχημεία της ψυχής περιλαμβάνει μια απλή, αλλά ευφυή τεχνική: να αγκαλιάσουμε όλες τις εμπειρίες μας, θεωρώντας τις τμήμα μιας διαδικασίας μεταμόρφωσης του ανεπιθύμητου σε επιθυμητό. Με αυτόν τον τρόπο οι εχθροί γίνονται φίλοι, γιατί όλα αυτά τα ενοχλητικά συναισθήματα και οι ανταγωνιστικές δυνάμεις έχουν γίνει δάσκαλοί μας.


Βιβλιογραφία: « ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ»,  TARA BENNET- GOLEMAN