Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Σκέψεις ...

γράφει η Ναταλί Φουντουκάκη

Το θέμα είναι πολύπλοκο...πάντα θα υπάρχει ένα θέμα που θα είναι πολύπλοκο! Με ποια έννοια; Πολλές φορές ούτε κι εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε. Απλά αισθανόμαστε τη δυσκολία, το δυσκατανόητο, το δύσβατο. Τι ορίζουμε ως δύσκολο; Συνήθως κάτι που δεν γνωρίζουμε, που δεν ξέρουμε πώς να το προσεγγίσουμε, που δε μας είναι οικείο και που κατά συνέπεια μας φοβίζει. Που νιώθουμε ότι χρειάζεται να επιστρατεύσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να το κατανοήσουμε και να το αντιμετωπίσουμε,. Και συνήθως το χαρακτηρίζουμε ως πρόβλημα.
Την ίδια τη λέξη την έχουμε ταυτίσει με την ανασφάλεια που μας δημιουργεί, με τη διατάραξη της ρουτίνας μας και τις συνέπειες που θα φέρει στο πλάνο της ζωής μας. Όλα αυτά συνιστούν μια πολυπλοκότητα, που δημιουργείται από όλες τις ατίθασες σκέψεις που ξεπηδούν ταυτόχρονα μέσα στο νου μας, έχοντας τις ρίζες τους στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ωστόσο, μία αισιόδοξη ρήση υποστηρίζει ότι «όπου υπάρχει πρόβλημα, υπάρχει και η λύση του». Κάποιοι μπορεί να χαρακτηρίσουν αυτή την άποψη πολύ ρομαντική, άλλοι ουτοπική και άλλοι αφελή. Αν όμως αντί για «πρόβλημα» λέγαμε «νέα δεδομένα» και αντί  για «λύση» λέγαμε «επεξεργασία», η φράση «όπου υπάρχουν νέα δεδομένα, υπάρχει και η επεξεργασία τους» θα μας ακουγόταν ρομαντική ή ουτοπική ή αφελής; Μάλλον όχι. Το αντίθετο μάλιστα, η λογική θα καθησύχαζε τις προκαταλήψεις και τους φόβους μας και θα μας βοηθούσε να εξετάσουμε, να ερευνήσουμε, να ανακαλύψουμε και να διαλευκάνουμε. Δηλαδή, θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος, δεν υπάρχουν προβλήματα στη ζωή μας; Εξαρτάται...από τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη ζωή γενικά και τη θέση μας μέσα σε αυτή. Αν κάποιος θεωρεί τη ζωή σαν ένα ανεξέλεγκτο σύστημα  αλλεπάλληλων απειλητικών  δοκιμασιών και τον εαυτό του σαν ένα αδύναμο απροστάτευτο ον, που πρέπει να πολεμάει τις αντιξοότητες, τότε ναι, υπάρχουν και πόσο θα αντέξει; Θα έρθει η στιγμή που θα ηττηθεί από όσα ο ίδιος χαρακτηρίζει «προβλήματα». Αν όμως θεωρήσει τη ζωή σαν ένα σύστημα εναλλασσόμενων καταστάσεων και διαδικασιών και τον εαυτό του σαν μια οντότητα που αλληλεπιδρά, προσαρμόζεται και εξελίσσεται μέσα σε αυτό, τότε εκτιμά κάθε φορά τα νέα δεδομένα, τα φέρνει στα δικά του μέτρα και τα χρησιμοποιεί για τις δικές του νίκες. Ναι λοιπόν...κάθε καινούργιο ζήτημα, κάθε καινούργιο άγνωστο θέμα είναι πολύπλοκο, μέχρι να αποφασίσουμε να λύσουμε το «γόρδιο δεσμό», με τις κοφτερές τομές της έρευνας και της γνώσης και της δράσης. Και αν κάποιος ισχυριστεί ότι αυτά είναι θεωρίες και λόγια εκ του ασφαλούς, τον ρωτώ...κρίνει και μπορεί να τεκμηριώσει ότι σε αυτή τη διάσταση που βρισκόμαστε υπάρχει κάποιου είδους ασφάλεια..; Το καλύτερο ίσως που μπορούμε να κάνουμε, για να συνυπάρχουμε όσο πιο ανώδυνα και επιτυχημένα γίνεται με την τρωτότητά μας, είναι να επιλέξουμε να ανακαλύπτουμε τη μαγεία, που κρύβει κάθε  καινούργια πρόκληση και να απολαμβάνουμε το ταξίδι...